Oto jeszcze jedna sztuczka psychologiczna, w której sugerujemy widzowi określony sposób postępowania.

     Mając dwa zestawy asów (osiem kart), wręczamy jeden widzowi, drugi zatrzymujemy dla siebie. Kładziemy nieodkrytego asa kier na stole, nie pokazując go, po czym mówimy do widza: "Chciałbym, aby wybrał pan jednego z czterech posiadanych asów i położył go w pozycji nieodkrytej na moim. Może pan zdecydować się na dowolnego asa na przykład asa pik, ale niech się pan absolutnie nie sugeruje moją propozycją. Po prostu proszę położyć tu kartę". Jeśli wybraliśmy odpowiedniego człowieka do tej zabawy, jest rzeczą niemal pewną, że wybierze on asa kier ponieważ as pik zostanie wykluczony, jako wymieniony przez nas. Mając do czynienia z kobietą, mówimy o asie trefl, zakładając, że położy ona asa karo.

     Kontynuując, prosimy widza o rozłożenie w pozycji odkrytej pozostałych jego asów, na które nakładamy odpowiednio nasze. Na koniec odwracamy dwie nieodkryte karty, pokazując, że pierwsza para została prawidłowo dopasowana.

     Jeśli mamy do czynienia z kimś, kto zna się na sztuczkach karcianych, zawsze kładziemy najpierw asa trefl. As kier i as karo zostaną przez niego pominięte, jako tradycyjnie wykorzystywane w tego typu zabawie. Wybrany zostanie, jako najmniej wyróżniający się, as trefl. Kończymy w podobny sposób jak w pierwszej wersji.

     W sztuczkach tego typu sukces nie jest pewny, ale są one interesujące - nie tracimy prestiżu w razie porażki, a dużo zyskujemy, gdy rzecz się powiedzie.